Η Σονάτα του Σεληνόφωτος του Γ.Ρίτσου στο Βλάχικο ιδίωμα .

Η Σονάτα του Σεληνόφωτος  (Του Γιάννη Ρίτσου)

Ανοιξιάτικο βράδυ μεγάλο δωμάτιο παλιού σπιτιού, μια ηλικιωμένη γυναίκα ντυμένη στα μαύρα η οποία έχει εκδώσει δυο τρεις ενδιαφέρουσες  ποιητικές συλλογές θρησκευτικής πνοής μιλάει σε έναν νέο. Δέν έχουν ανάψει φως  από τα  δυο  παράθυρα μπαίνει ένα αμίληχτο φεγγαρόφωτο .Η γυναίκα με τα μαύρα μιλάει στον νέο : άφησέ με να έρθω μαζί σου, τι φεγγάρι απόψε! είναι καλό το φεγγάρι , δεν θα φαίνεται π ασπρίσαν τα μαλλιά μου, το φεγγάρι θα κάνει πάλι  χρυσά τα μαλλιά μου, δε θα καταλάβεις  άφησέ με ν άρθω μαζί σου.

Σιάρα ντι πριμβεάρα του ούν ΄ν μάρι  Ουντέ:  ντι  κάσ΄ βέκλιη, ούν΄ν  μουά:σι  τσι ιεαρά  αμβισκούτ΄  του λάϊ  στράνιϊ  ,  αβεά γριψίτ΄ τρέϊ  συλλουγίϊ  τι  θρισκίϊ, σμπουρά λα ούν  τζιόνι. Νου αβεά απρίντι φώκου. Νάμισα ντι ντάουλι φυρίτζ  ιντρά φέξια ντι λούνα. Μουλιάρια  κου λάϊλι στράνιϊ , σμπουρέστι αλ τζόνι: αλάσιμι σγίνου κου τίνι, τσι λούνι΄τώρα σιάρα ! Ιάστι  μπούν΄λούνα, νου βας  σιασπούν΄ αλμπεάτσα ντι πέρλιοι νιϊ, λούνα βας φάκ΄ πάλι  γκάλμπινι πέρλιοι νιϊ, νου βας αντουκιέστ΄,αλάσιμι σγίνου  κου τίνι.

Όταν έχει φεγγάρι μεγαλώνουν οι σκιές μας  στο σπίτι, αόρατα χέρια τραβούν  τις κουρτίνες ,ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου λησμονημένο, αλλά δεν θέλω να το ακούσω, άφησέ με ν άρθω μαζί σου!

Κέ:ντ΄ άρι  λούνι,  αούμπριλοι  ανουάστι  α κάσ΄ ακρέστου, αόρατι μέ:νϊ  τράγκου  κουρτίνλιοι, σ΄ούν τζιάτζιτου  γρ΄ψιάστι  πι  σκόνεα αλ ούν  αγκρισίτου πιάνου, μα νού βόϊ  σ΄λου άβντου, αλάσιμι σγίνου  κου τίνι.

Λίγο πιο κάτω προς τη μάνδρα , ως εκεί που σβήνει  ο δρόμος και  φαίνεται η πολιτεία τσιμεντένια  και ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο.Τόσο αδιάφορο τόσο θετική σαν μεταφυσική που μπορείς επί τέλους να πιστέψεις πως υπάρχεις πως δεν υπάρχεις, πως ποτέ δεν υπήρξες. Δεν υπήρξε ο χρόνος  και η φθορά του , άφησέ με  ναρθω μαζί σου.

Κάμα νχίμα κ΄τα΄λα μούρου, π΄ν΄ακό  τσι  σι αστίντζι κάλεα  σ΄βεάντι  τσιμιντένια πουλιτία  ασβιστουσίτ΄κου φέξεα  ντι λούνι.Αχ΄έντου  αδιάφουρου σ΄αχ΄εντου θετικουάσ΄  σ΄πιστιψιέστ΄ κ΄ ιέστ΄μα σνού έστ΄ κάντα νου ιεράϊ βρουάρ΄.Νού ιεαρά άνιοιλιϊ  τσι΄ου ασπάρσι,αλάσιμι σγίνου  κου τίνι.    

   Δημήτρης Βόγγολης  Μάϊος 2017     -Συνεχίζεται