Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ (οι αρχές του Χριστού που θανάτωσαν τον αρχαίο πολιτισμό )

Ο αείμνηστος Λιαντίνης έλεγε πως οι αρχές του Χριστού που   θανάτωσαν τον αρχαίο πολιτισμό  ήταν  4
1ον Η δύναμις με την έννοια της βίας του στρατού,την δύναμη των όπλων σαν τις λεγεώνες τις Ρωμαϊκές με τρομακτική δύναμη πυρός
2ον Ο πλούτος διότι χωρίς πλούτο δεν μπορείς να έχεις ισχυρές δυνάμεις
3ον Η επιστήμη δηλαδή την νόηση με τις 924 επιστήμες στα πανεπιστήμια του κόσμου χωρίς αυτή την επιστήμη δεν μπορείς να έχεις δύναμη, διότι αυτή  η νόηση οργανώνει τις επιχειρήσεις του πολέμου.και
4ον  Η Τέχνη με την έννοια της ομορφιάς,του έρωτα ,της τέχνης  που πάντα περιλαμβάνει το καλαίσθητο την ομορφιά, το ωραίο το καλό.
 Αυτά ήταν  τα 4 στοιχεία που δημιούργησαν τον αρχαίο πολιτισμό και τα ίδια αναποδογύρισαν  το σύστημα των αξιών κατά τον εξής απλό τρόπο.
Πού στηρίζονταν η Ρώμη ; στη δύναμη , εμείς στηρίζουμε την αδυναμία του δίνουμε ένα ράπισμα και γυρίζουμε και την άλλη παρειά, έτσι ανποδογυρίζει το σύστημα στο σημείο αυτό.
Πού στηρίχθηκε η Ρώμη ; στον πλούτο, μην κοιτάτε τον πλούτο να τον ζητήσετε αλλού τον πλούτο  στην οικονομία, μη δουλεύετε ευκολότερα περνάει η καμήλα στην τρύπα της βελόνας παρά η μετάβαση στην βασιλεία των ουρανών..και
Πού αλλού στηρίχθηκε η Ρώμη στην επιστήμη που προήλθε από τους Ίωνες πιστούς και ολοκληρώθηκε από  τον Αριστοτέλη. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ,δηλαδή στην κυριολεξία αννοεί τους αγράμματους , τους αναλφάβητους που δεν μελετούν κλπ και αυτό αποδεικνύεται γεωμετρικά από τη συμπεριφορά της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας σε όλον τον μεσαίωνα με πόση οργή και μανία πολέμησε την επιστήμη όταν επιχείρησε να ξανανθίσει μετά την αναγέννηση κάθε  φορά που ερχόταν ο γιατρός , ο μαθηματικός γινόταν ιερή εξέταση κλπ.τότε ειπώθηκε και η φράση ¨μακριά από τους μαθηματικούς» και
Τέλος η τέχνη σε συνάρτηση με την ομορφιά,του κάλλους των  Ελληνικών αγαλμάτων , Ολυμπιακό  ιδεώδες, και αντί αυτών  επέβαλε άλλες αρετές νηστίας, σαρακωστής παρθενίας, επομένως αναποδογυρίστηκε η όλη διδασκαλία του Χριστιανισμού και από αξίες τις μεταβάλλει σε αταξίες και  αυτά που ο κλασικός κόσμος τα θεωρούσε ασήμαντα ευτελή κτλ.τα εξυψώνει σε αξίες και  ολοκληρώθηκε το νέο σύστημα.
Όλα αυτά είναι αντίθετα πράγματα διότι οι Έλληνες ξεκίνησαν από τη λογική ,γι αυτό έφτιαξαν την επιστήμη, γι αυτό έφτιαξαν δημοκρατία,γι αυτό έφτιαξαν την αιώνια τέχνη.
Οι χριστιανοί ξεκινούν από την δημιουργική φαντασία,αλλά φαντασία.
Μας λένε υπάρχει ένας θεός εκεί επάνω.Αυτόν τον θεό δεν τον είδε κανείς.Ούτε θα τον δει ποτέ.όπως είναι όλοι οι θεοί όλων των θρησκειών,δημιουργήματα φαντασίας ,αλλά δεν αντέχουν σελογικό έλεγχο ή ότι μετά θάνατον θα πάμε στον παράδεισο και στην κόλαση.
Ωραία θα πάμε ! Αλλά ποιος ήρθε να μας πει ότι θα πάμε στον Παράδεισο και στην Κόλαση;Δεν αποδεικνύεται. Συγκρούεται η λογική με τις θρησκείες. Είναι αυτό που στην εποχή μας πια ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος ο Μαρτίνος Χάϊντεργκερ, το είπε με εκείνη την πρόταση που σας την έχω ξαναπεί. Άλλο πράγμα η θρησκεία, άλλο πράγμα η φιλοσοφία.Είναι διαφορετικά τα εργαλεία που δουλεύουν .
Επιστήμη σημαίνει ότι δουλεύω με εργαλείο τη λογική και ψάχνω να βρω την φυσική αλήθεια.Θρησκεία σημαίνει δουλεύω με εργαλείο την πίστη.Και η πίστη δεν είναι λογικό πράγμα. Είναι μια δύναμη τρομακτική ψυχική,αλλά δεν έχει σχέση με λογική.
Δεν είναι ο Χάϊντεγκερ ο πρώτος ,όλοι το έχουν πει ,αλλά αυτός με τον  χαρακτηριστικό τρόπο γράφει σε ένα βιβλίο του «Εισαγωγή στην μεταφυσική» την περίφημη πρόταση :Μια Χριστιανική φιλοσοφία είναι ένας ξύλινος σίδηρος» τι θα πει « ξύλινος σίδηρος» Ξύλινος σίδηρος δεν υπάρχει . Υπάρχει ξύλινο ξύλο ή  σιδερένιος σίδηρος..Ξύλινος σίδηρος είναι αυτό που το λέμε στη λογική «Contradictio in adjecto» Μέσα στο αντικείμενο υπάρχει αντίφαση στο ίδιο το αντικείμενο. Είναι αταίριαστα πράγματα, δηλαδή ο βαθύτερος λόγος βέβαια είναι αυτός . Και βέβαια εδώ ανοίγεται ένα τρομακτικό κεφάλαιο για προβληματική και έρευνα που θα χρειαζότανε να μιλήσουμε πολύν καιρό,να κάνουμε ανάλυση και να δούμε όλα τα πράγματα στη σωστή του θέση.
Και συνεχίζει ο καθηγητής :Για μένα δεν μειώνεται η αξία της Χριστιανικής θρησκείας…σαν θρησκεία. Αντίθετα φωτίζονται τα πράγματα και γινόμαστε γνήσιοι,θρησκευόμενοι ή  Χριστιανοί, εκεί που κάπου είμαστε και δεν ξέρουμε. Ο ίδιος ο Χριστός το-πε «Μάθετε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»  Δεν τη φοβάμαι την αλήθεια το κακό είναι ότι τα πράγματα που ξέρουμε εμείς και όπως τα ξέρουμε δεν είναι η αλήθεια.Αν διαβάσετε την Καινή διαθήκη πολλές φορές και επί χρόνια πολλά διαπιστώνετε ότι εκείνο που δεν δεχθήκανε  οι Έλληνες  ήταν «η εξ αποκαλύψεως  αλήθεια»
Ότι αποκαλύφθηκε η αλήθεια από τον ουρανό και ήρθε ο Χριστός ο οποίος είναι γιος του θεού και αποκάλυψε την αλήθεια…..Δόγμα ! και δεν χωράει συζήτηση.
Αυτό οι Έλληνες δεν το δέχθηκαν γιατί είχαν έναν θεό  στην αρχαία αγορά των Αθηνών,τον άγνωστο θεό.Τι θα πει άγνωστος θεός για τους Έλληνες; Μην κοιτάτε που ήρθε ο Παύλος  στην Αθήνα εκεί θα διαβάσετε στις Πράξεις των Αποστόλων ο Λουκάς είχε γράψει ότι έμεινε έναν μήνα και του ερχόταν τρέλα: «Παρωξύνετο ο νους αυτού ορών την πόλιν κατ είδωλον ούσαν» Πράξ. ΙΖ16
Του ΄ρχονταν τρέλα όταν έβλεπε γεμάτη αγάλματα –είδωλα ,πού πάω εγώ να διδάξω και να πω τούτα τα πράγματα. Και όταν πήρε την απόφαση και πήγε στη συναγωγή μετά από έναν μήνα, άρχισε να τους λέει : ήρθα να σας διδάξω τον αληθινό θεό «Αυτό τω Αγνώστω» θα σας πω εγώ ποιος είναι ο άγνωστος .
Όταν  άκουσαν ορισμένοι στωικοί και επικούρειοι φιλόσοφοι  αναματιαστήκανε.
Η έννοια του θεού είναι κάτι που θα μείνει άγνωστο.Δεν μπορεί το μυαλό μας να το πιάσει.
Τι μπορεί το μυαλό  μας να κάνει; Να αναζητεί και να προσπαθεί και να πλησιάζει και να φθάσει όπου θέλει .Είναι αυτό ,όπως το λέει ο Αριστοτέληςστο «μετά τα φυσικά στην περίφημη εκείνη πρόταση  «τι το ον αεί ζητούμενον και αεί απορούμενον» Ποιος είναι ο θεός  το «όντος ον» το υπέρτατο ον για το οποίο λέει ο Άνθρωπος θα είναι σε αιώνια  αναζήτηση και σε αιώνια απορία. Το «αεί ζητούμενον και αεί απορούμενον»
Και βέβαια μπορούμε να το συνδιάσουμε εδώ και με τον Σωκράτη . Κάτι τέτοιο ήθελε να τους πει ,αλλά οι Αθηναίοι που είχαν τις απλές εικόνες , ο λαός ότι ο θεός είναι ο Ποσειδών και ο Δίας ….τον πιάσανε και τον ανεβάσανε και αυτόν στην πυρά σαν την Ιερά Εξέταση . Για αθεΐα δικάστηκε ο Σωκράτης, έτσι  «Σωκράτης ου νομίζει ους η πόλις νομίζει θεούς.Καινά δαιμόνια εισφέρει».Άλλους θεούς θέλει να μας φέρει κόψτε του το κεφάλι. Το τίμημα  Θάνατος .Ήπιε το κώνειο.
Οι Έλληνες είχαν το βωμό στον άγνωστο θεό για να δείξουνε και αυτή τη δυνατότητα , ότι είναι υπέροχο πράγμαν  να  ασχολείσαι, να αναζητείς και να ψάχνεις.Αλλά δεν περιμένανε τους Εβραίους  ν άρθουν να τους δείξουν ….Γι αυτό όταν οι Στωϊκοί και οι Επικούρειοι ακούσανε να τους λέει «θα σας διδάξω  εγώ ποιος είναι ο άγνωστος θεός « και προχώρησε παραπέρα  και λέει : «Νεκρός ην και ανέστη» Ακούσανε ανάσταση νεκρών και τον πήραν στο ψιλό και τι του είπανε; Για ξανα πέστα  Ναι η ανάσταση και ο Ιησούς ναι τους λέει «Εχλεύαζον αυτόν» και στο τέλος επειδή είχαν μια ευγένεια οι Αθηναίοι το περίφημον «Αττικόν άλας»  είπανε , για να μην του πουν « αντε πάενε από εδώ» του είπανε «ακουσόμεθά σου πάλιν» Άστα να μας τα πεις αύριο τα άλλα.
Ερωτηθής ο Λιαντίνης περί της δικής του σχέσης είπε: Ο δικός μου προσανατολισμός και η δική μου σκέψη είναι καθαρά Ελληνική. Σε εποχές παλαιότερες  υπήρξα κι εγώ με τον τρόπο αυτόν τον συμβιβαστικό πιστός, πηγαίναμε στην εκκλησία και μάλιστα ήμουνα πολύ έντονα στα κατηχητικά ,δεν πήγαινα μικρός.
Η γυναίκα μου είχε πάει και προσπαθώ να της απαλείψω τη φασιστική νοοτροπία που της περάσανε αυτά τα κατηχητικά.
Ο Χριστός που εγώ μέσα μου υπάρχει καθαγιασμένος και καθιερωμένος σαν μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες μέσα στην ανθρώπινη ιστορία Άνθρωπος όμως μη μου πείτε ότι είναι θεός και τέτοια  εκεί αρχίζω και λέω «δεν σας καταλαβαίνω»
Κατέβηκε και μυρίστηκε η Μαρία τον κρίνο και έμεινε έγκυος  η έννοια της παρθένου Μαρίας της παρθένου θεάς υπήρχε   και στους Έλληνες .
Η παρθένος Αθηνά.Ο Παρθενώνας είναι ο ναός της παρθένου Αθηνάς.Και υπάρχουν πολλές παρθένες θεές και η έννοια της ανάστασης σε θεούς. Είναι οι τελευταίοι οι Χριστιανοί που την πήρανε. Όλες οι αρχαίες θρησκείες έχουν την έννοια της ανάστασης . Από τον Όσιρις στην Αίγυπτο και από τον Μαρδούκ, όπως τον περιγράφει ο Σπύρος Μαρινάτος,που σταυρώθηκε ανάμεσα σε δυο ληστές σε έναν λόφο περί το 2000πχ , όμοια με την Χριστιανική Θρησκεία.

Δημήτρης Βόγγολης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου