ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ - ΛΕΓΩ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΛΑΞΕΥΩ ΝΟΗΜΑΤΑ

ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ

Πραγματοποιήθηκε στις 23/07/2017 το 2^ο Συναπάντημα του Δήμου Σαρωνικού, αν και αδόκιμος ο τίτλος , η παρουσία των Συλλόγων ήταν εξαιρετική.

 Υπογραμμίζω  ότι  ο τίτλος ήταν αδόκιμος και έτσι είναι, διότι αν ανατρέξουμε στο λεξικό θα διαπιστώσουμε άλλη έννοια από εκείνη που ο Δήμος Σαρωνικού υιοθέτησε.

Αν και ο κ.Μπαμπινιώτης έχει κάνει λάθη , θα επικαλεστώ το λεξικό του όπου αναφέρει.

«Συναπάντημα (α) (λαϊκ) καλό ή κακό συναπάντημα ο,τι συναντά κανείς  στον δρόμο του τυχαία και το εκλαμβάνει ως καλό ή κακό οιωνό

(β)(κακοσ.)η σάρα και η μάρα και το κακό συναπάντημα συρφετός ανθρώπων κυρ. χαμηλού επιπέδου»

Ως πολίτης αυτής της ευλογημένης πόλης  και ως μαθητής του Έλληνος Λόγου δεν δέχομαι να συγκαταλέγομαι ούτε στη σάρα και τη μάρα μήτε  στους χαμηλού επιπέδου Ανθρώπους και την γλώσσα μου να  παραποιούν.

Με τον τρόπο αυτόν αφήνουμε και προσπερνούν έννοιες αντίθετες από  τον εννοιολογικό κώδικα  του Έλληνος Λόγου και αδιαμαρτύρητα δεχόμαστε τα μαργαριτάρια.

Δημήτρης Βόγγολης

Σαρωνίδα 24/07/2017

ΑγαπημέναRoger Federer vs Marin Cilic Full Match Wimbledon 2017 Final HD

«Το ενεργειακό της κυπριακής ΑΟΖ.»

Ν. Λυγερός

Μετά από τα πολλά που ακούσαμε για την τεχνητή επίλυση του Κυπριακού που θα γινόταν επί της ουσίας μονομερώς, ενώ ο συνομιλητής ήταν κάθετα εναντίον, φάνηκε επιτέλους επίσημα η αλήθεια και είδαμε ότι τελικά δεν υπήρχε καμία σοβαρή στρατηγική. Άλλωστε από την αρχή είχε συμφωνηθεί ότι σε καμιά φάση των διαπραγματεύσεων δεν θα υπήρχε ανάμειξη με το ενεργειακό. Παράλληλα συνεχίστηκε ακάθεκτα όλη η διαδικασία του τρίτου γύρου αδειοδότησης και βέβαια η συνέχεια της πορείας του δεύτερου. Έτσι οι εξελίξεις μέσω της κυπριακής ΑΟΖ δεν επηρεάστηκαν από τις αποκαλύψεις της πραγματικότητας των διαπραγματεύσεων. Πράγμα που σημαίνει ότι στον ενεργειακό τομέα η Κύπρος δεν σπατάλησε καθόλου χρόνο, επειδή δεν καθυστέρησε ούτε το West Capella που θα κάνει τη γεώτρηση του για την Total και βέβαια την Eni στο θαλάσσιο οικόπεδο 11 της κυπριακής ΑΟΖ. Έτσι, παρόλο που βλέπουμε ότι η Τουρκία παραμένει αδιάλλακτη, η πορεία του κυπριακού συνεχίζεται λόγω των δραστηριοτήτων της κυπριακής ΑΟΖ, που αποδεικνύεται ότι είναι το κυρίαρχο εργαλείο της Κύπρου. Επίσης, λόγω της παρουσίας τεράστιων πετρελαϊκών εταιρειών στην κυπριακή ΑΟΖ, η γεωπολιτική σκακιέρα έχει αλλάξει και η Κύπρος μπορεί και παίζει μαζί με παίκτες που δεν ασχολούνται με λεπτομέρειες τοπικιστικού χαρακτήρα. Έτσι η Κύπρος, εκτός από το ευρωπαϊκό πλαίσιο που είναι αναμενόμενα θετικό προς αυτήν, έχει και την συμπαράσταση πετρελαϊκών εταιρειών, όπως είναι η Eni, η Kogas, η Noble, η Delek, η Total, και η Exxon Mobil δίχως να ξεχάσουμε την Qatar Petroleum. Και αυτές δραστηριοποιούνται στα θαλάσσια οικόπεδα 2, 3, 8, 9, 10, 11 και 12. Δηλαδή η Κύπρος έχει βάλει ισχυρούς παίκτες πάνω στην σκακιέρα που δημιούργησε το 2004 με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν και την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι αμέσως μετά ανακήρυξε την κυπριακή ΑΟΖ και άρχισε την πορεία της με τις τρεις συμφωνίες οριοθέτησης με την Αίγυπτο, τη Λιβύη και το Ισραήλ. Έτσι η Τουρκία έρχεται πολύ αργά να παίξει έναν ανούσιο ρόλο, διότι το παράθυρο ενεργειακής παρέμβασης έχει κλείσει εδώ και καιρό. Έτσι το ενεργειακό είναι το στοιχείο της κυπριακής ΑΟΖ, που αποτελεί την αιχμή του δόρατος της επίλυσης του κυπριακού μέσω απελευθέρωσης της περιοχής από τους βάρβαρους της εισβολής. 

Ν.Ο.Σ. Ο Λόγος του Προέδρου.2017.StudioVGgr.

Ιστορία που δεν διδάχθηκε -Συμβολισμός μαντίλας και μαύρων πουκαμίσων Κρητών

29 Μαΐου,1453

1000 λεοντόκαρδοι Κρήτες απο τα Σφακια, τα Χανια  και το Ρεθυμνο, με αρχηγό τους στον σφακιανό Καλλικράτη ήταν οι τελευταίοι υπερασπιστές της Πόλης.

Στις 15 Μαρτίου 1453, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα για βοήθεια από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, 1000 Κρήτες στρατιώτες ξεκίνησαν από τη Σούδα με 5 καράβια προκειμένου να ενισχύσουν την άμυνα της Πόλης.

Αρχηγός τους ήταν ο Μανούσος Καλλικράτης από τα Σφακιά, ιδιοκτήτης των τριών καραβιών και καπετάνιος του ενός.

Στα άλλα δύο καράβια του καπετάνιοι ήταν ο Γρηγόρης Βατσιανός Μανάκης από τ” Ασκύφου Σφακίων και ο Πέτρος Κάρχας από την Κυδωνία, γνωστός και με το παρανόμι Γραμματικός. Το τέταρτο καράβι ανήκε στον Ανδρέα Μακρή από το Ρέθυμνο και είχε κυβερνήτη τον ίδιο και στο πέμπτο, ιδιοκτησίας του καπετάν Νικόλα του Στειακού, τη διοίκηση ανέλαβε ο Παυλής Καματερός από την Κίσσαμο.

Στο Μαρμαρά, τα κρητικά πλοία συγκρούονται με μεγάλο αριθμό τουρκικών, βυθίζοντας αρκετά από αυτά, αλλά χάνοντας και 2 από τα δικά τους. Τα 3 εναπομείναντα πλοία φτάνουν τελικά στην υπό πολιορκία Πόλη και οι Κρήτες χωρίζονται σε 2 ομάδες.
Η πρώτη, υπό τον καπετάν Παυλή, σπεύδει να ενισχύσει την άμυνα στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, στο πλευρό του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ενώ η δεύτερη αναλαμβάνει την υπεράσπιση 3 πύργων,
του Βασιλείου, του Λέοντος και του Αλεξίου.

Οι Τούρκοι χτυπάνε με σφοδρότητα τα τείχη με τα κανόνια τους. Έχουν στην διάθεσή τους την μπομπάρδα, το τεράστιο κανόνι του Ούγγρου Ουρβανού. Αυτό το κανόνι είναι τόσο μεγάλο, που για την μεταφορά του απαιτούνται 60 βόδια.

Οι βολές γίνονται όλο και πιο ακριβείς τινάζοντας πέτρες, ξύλα και σάρκες μαζί τους. Τα τείχη τελικα σκίζονται σαν χαρτί.
Οι επιτιθέμενοι τρέχουν ευθεία προς τα τείχη αλαλάζοντας, σκορπώντας τρόμο στο διάβα τους. Οι Κρήτες τοξεύουνε με όλη την γρηγοράδα και την ακρίβεια που τους διακρίνει. Τα πτώματα απ’ τις τουρκικες ορδές σωριάζονται κατά χιλιάδες, αλλά δεν τους σταματάει τίποτε πια. Οι εισβολείς είναι ομως κατά πολύ υπέρτεροι αριθμητικά απ’ τους υπερασπιστές.Αλλα και παλι ευρεθη ενας συγχρονος προδοτης, (λεγεται οτι αυτος ηταν Εβραιος), και αφησε επιτηδες ανοικτη την Κερκοπορτα, ωστε να μπουν εκ των οπισθεν μυστικα οι Οθωμανοι,οπως ειχε γινει παλαιοτερα στις Θερμοπυλες με τον διαβόητο Εφιαλτη και τους Περσες.

Ο καπετάν Παυλής και τα παλικάρια του, έπεσαν ολοι ηρωικά πολεμώντας δίπλα στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, μπροστά στην πύλη του Αγίου Ρωμανού. Αντίθετα, οι υπερασπιστές των 3 πυργών πολεμάνε σαν παλληκάρια χτυπώντας τους Τούρκους πάνω από τους πύργους.

Οι εισβολείς σκυλιάζουν και κάνουν έφοδο στους πύργους προσπαθώντας να σπάσουν τις βαριές ξύλινες πόρτες. Τα βέλη των Κρητών καποια στιγμη τελειώνουν, αλλά αυτοι δεν χάνουν την ψυχραιμία τους. Συνεχίζουν την μάχη τους με πέτρες και ξύλα. Δεν παραδίδονται!

Οι ανώτεροι αξιωματικοί του σουλτάνου, εντυπωσιασμένοι από την παληκαριά των τελευταίων ζωντανών υπερασπιστών της Πόλης, τους πρότειναν παράδοση υπό τους δικούς τους όρους (των Κρητών) . Εκείνοι δέχτηκαν να παραδοθούν, υπό τον όρο να τους επιτραπεί να φύγουν χωρίς να πειραχτούν, με όλα τους τα υπάρχοντα τους και τα άρματατους και με τιμή.

Οι ηγέτες των Οθωμανών, που εκτίμησαν τη γενναιότητα και που, βεβαίως, δεν ήθελαν να υποστούν και αλλες δυσανάλογα μεγάλες απώλειες για να ολοκληρώσουν την κατάκτηση της Πόλης που ήταν ήδη δική τους, ενώ πιθανόν έκριναν ότι αν χρονοτριβούσαν ακόμη περισ
σότερο στο σημείο αυτό, δεν θα είχαν το ανάλογο μερίδιο από τη λεηλασία της Πολης, δέχτηκαν.

Μπαίνουν στο καράβι που τους προσφέρει και φεύγουν για την Κρήτη να μεταφέρουν τα θλιβερά μαντάτα της απώλειας της Βασιλεύουσας, ενώ η ιστορία τους επιβεβαιώνεται και από τον ιστορικό της εποχής, Γεώργιο Φραντζή και από χειρόγραφα του Άγιου όρους.

Σύμφωνα με την παράδοση, τα μαντήλια στην Κρήτη μετά την είδηση της άλωσης, βάφτηκαν ολα μαύρα και μπήκαν κρόσσια, συμβολίζοντας τα δάκρυα των Κρητών για την απώλεια της Πόλης.

Επίσης, κατά μια άλλη παράδοση, ο χορός »χανιώτικος συρτός» πρωτοχορεύτηκε με την επιστροφή των τελευταίων Κρητών υπερασπιστών, ενώ το όνομα του αρχηγού τους δόθηκε στο χωριό Καλλικράτης των Σφακίων.